ریشه شناسی زبان تورکی آزربایجانی
* ریشه شناسی زبان تورکی آزربایجانی
زبان سند هویت هر ملتی است . سندی که اثبات آن تبلور ذات هر خلقی است. در واقع موجودیت هر ملتی در این کره خاکی نشانگر حضور زبانی اوست. زبانی که مورد تکلم واقع می شود از طریق اصوات، هجاها و آثار مکتوب سند زنده ای بر جای می- گذارد، سندی که جزیی از میراث بشری است و بر همه انسانهای فکور است که از موجودیت ، حق حیات و فضای تنفسی آن زبان در ابعاد گوناگون مدافعه نمایند.
زبان تورکی اذربایجانی جزء شاخه غربی زبان های تورکی و از شاخه زبان های آلتاییک می باشد و آن هم جزء دسته اصلی زبان های اورال -آلتاییک است. تورکی استانبولی و ترکی تورکمنی نیز جزء شاخه غربی (دربعضی تقسیم بندی ها جنوبی) زبان تورکی محسوب میشود. تورکی قزاقی، قرقیزی، اوزبکی و اویغوری نیزجزء شاخه شرقی زبان تورکی (در بعضی تقسیم بندی ها متفاوت است) به حساب می آیند.
از دیگر زبانهای آلتاییک میتوان به زبانهای مغولی، کره ای، ژاپنی، مانچو و تونقوز اشاره کرد. زبان های فنلاندی ومجاری نیز جزء شاخه زبان های اورالیک حساب می شوند .
بر اساس نظریه اول تورکی آزربایجانی از اختلاط لهجه های اوغوز و قپچاق و تورکی شرقی اویغوری بوجودآمده است که در زمان امیرتیمور و بعد از آن، با آمدن ایلات تورک آناتولی ( شاملو، روملو، استاجلو، قاجار،افشار و...) به آزربایجان، عنصر اوغوز در تورکی آزربایجانی بیشتر شد.